Όταν ο αείμνηστος Μιχάλης Γρηγοράκης συγκέντρωνε την ύλη για το γνωστό βιβλίο του με τίτλο “Τα Χανιά όπως τα είδαν οι ξένοι”, είχε αναζητήσει μάταια στις Βιβλιοθήκες της Κρήτης το σπάνιο χρονικό του Γάλλου περιηγητή Josef M. Tancoigne. Αποτάθηκε τότε και σ’ εμένα, αλλά, ατυχώς, δεν είχα μπορέσει τότε να ανταποκριθώ στο αίτημά του, αφού γνώριζα τον Tancoigne μόνο από έμμεσες πηγές. Έτσι, ένας σημαντικός για τα Χανιά περιηγητής έμεινε, τελικά, έξω από το χρησιμότατο βιβλίο του Γρηγοράκη (έκδοση “Χανιώτικα νέα” 1903).

Περιήγηση στην Κρήτη 1881

Η από τη Σούδα στα Χανιά η οδός είναι αμαξιτή, διατηρείται σε καλή κατάσταση και τη διανύσαμε σε ¾ της ώρας, φθάνοντας στα Χανιά κατά τη δύση του ήλιου. Η πόλη των Χανίων, που τώρα περιλαμβάνει γύρω στις 12.000 κατοίκων από τους οποίους τα 2/3 Οθωμανοί οι δε υπόλοιποι Χριστιανοί και λίγοι μόνο Εβραίοι, ορίστηκε ως πρωτεύουσα της Κρήτης από το 1855. είναι και αυτή, όπως και οι δυο άλλες πόλεις της Κρήτης, Ηράκλειο και Ρέθυμνο, κτισμένη κοντά στον γιαλό του ομώνυμου κόλπου, λίγο δυτικότερα του ισθμού, διά του οποίου ενώνεται το ακρωτήρι Κύαμον ή κοινώς Ακρωτήρι με τη νήσο Κρήτης.